Directe kosten van verzuim in Nederland ruim 12,6 miljard, meeste verzuim bij de overheid
Op 19 maart jl. is op de website van het ministerie SZW het onderzoek verschenen van het door TNO uitgebracht over het ziekteverzuim in Nederland in 2010. TNO heeft het ziekteverzuim in Nederland tegen het licht gehouden omdat “ziekteverzuim een belangrijke indicator is voor de kwaliteit van arbeid en verzuimbeleid in organisaties”. De woorden tussen haakjes zijn letterlijke tekst uit het rapport. Het rapport geeft een goed beeld van ontwikkelingen in het verzuim, verschillen tussen sectoren, invloed op verzuim van opleiding, leeftijd, soort werk en levensstijl en is verplichte leesstof voor iedereen die serieus met verzuim bezig is. Een aantal conclusies uit het rapport zijn:
- Verzuimpercentage en gemiddelde verzuimduur zijn in 2010 iets hoger dan in voorgaande jaren. De verzuimfrequentie is gelijk gebleven. De kosten van verzuim (het verzuimpercentage maal de loonsom van BV Nederland) zijn 12,6 miljard;
- De helft van de werknemers heeft niet verzuimd;
- Er zijn grote verschillen tussen sectoren en beroepsgroepen, zowel in verzuimpercentage, verzuimfrequentie als in verzuimduur. Landbouw en visserij is de sector met het laagste verzuimpercentage (2,5%), openbaar bestuur scoort het hoogst (5,3%). Het verzuimpercentage is de uitkomst van verzuimfrequentie en verzuimduur. In de bouw verzuimen werknemers niet vaak, maar wel lang. In het onderwijs is het net andersom (veel verzuimgevallen, maar van korte duur).
- Van alle verzuimers is 58% binnen een week weer aan het werk, 87% werkt binnen 4 weken weer en na 26 weken is 98% weer hersteld.
- In 23% van de verzuimgevallen is de oorzaak van het verzuim geheel of gedeeltelijk in het werk gelegen. De belangrijkste werkfactoren zijn conflicten, werkdruk of fysiek zwaar werk .
- De invloed van leefstijl op verzuim is niet zo groot. Roken en overgewicht leveren geen significante verschillen op.