Gemeenten laten miljoenen euro’s liggen

Gemeenten slagen er steeds minder in om bijstandsgeld terug te vorderen. Eind vorig jaar hadden zij samen voor ruim 1,4 miljard euro aan vorderingen openstaan. Er stonden 428.260 vorderingen open met een gemiddeld bedrag van 3.350 euro.

 
Fraude
In bijna vier op de tien gevallen gaat het om geconstateerde fraude, opgelegde boetes en het niet nakomen van de inlichtingenplicht. Bij ruim zestig procent gaat het om zogeheten niet-verwijtbare vorderingen, zoals met name geldleningen. Dat blijkt uit de Divosa-monitor over 2013.

 
Hoge schulden
De gemeentelijke baten uit terugvordering en verhaal bedroegen vorig jaar 135 miljoen euro. Minder dan in de beginjaar van de Wet werk en bijstand (Wwb), toen gemeenten minimaal 160 miljoen per jaar konden innen. Sociale diensten geven aan vorderingen steeds moeilijker te innen zijn. ‘Er is een groeiende groep debiteuren onder de klanten van de sociale dienst die hoge schulden hebben en niet of nauwelijks kunnen afbetalen’, aldus de monitor.

 
Bovenop
Gemiddeld hebben gemeenten vorig jaar 8,35 procent van hun uitstaande vorderingen teruggekregen. De meesten haalden rond de 7,5 procent binnen, met uitschieters naar boven (34 procent) en beneden (nul procent) . De grote verschillen worden deels veroorzaakt door de moeilijkheidsgraad van uitstaande vorderingen, maar ook door verschillen in inspanning. Gemeenten die er bovenop zitten, halen beduidend meer geld op, stelt Divosa in zijn monitor. Enschede en Rotterdam bijvoorbeeld zetten volop in op het voorkomen en de aanpak van fraude, zo meldde Binnenlands Bestuur eerder. In 2013 leverde het voorkomen en beëindigen van oneigenlijk gebruik van bijstand de gemeente Enschede 6,1 miljoen euro op. Bijna veertig procent van de fraudeopbrengst over 2013 werd door die aanpak gerealiseerd. Ook wordt bijstandsfraude opgespoord. Het Enschedese fraudebeleid leverde vorig jaar 8 ton meer op dan in 2012. In Rotterdam werd vorig jaar voor 6 miljoen euro aan bijstandsfraude opgespoord. Fraude komt sneller aan het licht doordat de stad de aanpak verscherpte door per wijk gericht te controleren.

Bron: Binnenlands bestuur