Intrinsieke motivatie werkgevers belangrijk bij plaatsing arbeidsgehandicapten

Bedrijven moeten het in dienst nemen van een arbeidsgehandicapte niet als een verplichting zien, maar als een aantrekkelijke manier van ondernemen, stelt dr. Josephine Engels, lector Arbeid & Gezondheid, onderdeel van het Kenniscentrum Revalidatie, Arbeid, Sport aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Arbeidsdeskundigen kunnen helpen de juiste match te maken tussen bedrijf en arbeidsgehandicapte werknemer.

‘Sinds de invoering van de Participatiewet – waarmee de Wajong en de sociale werkvoorziening kwamen te vervallen – zijn gemeenten verantwoordelijk voor de plaatsing van arbeidsgehandicapten in een betaalde of beschutte baan. Een forse opgave: in veel gemeenten gaat het om grote aantallen mensen. Bovendien moet de gemeente de afweging maken in hoeverre zij de begeleiding uit handen geeft aan een marktpartij of de plaatsing voor eigen rekening neemt.’

Quotum
‘Tot nu toe vindt deze begeleiding naar werk vooral plaats vanuit pushfactoren. Niet alleen spreekt de overheid bedrijven aan op hun sociale plicht als werkgever om aan de kwetsbaren in onze samenleving te denken. Volgend jaar volgt er zelfs een wettelijk quotum. Werkgevers moeten tot 2026 in totaal 100.000 banen realiseren voor mensen met een ziekte of handicap. De overheid doet dit voor 25.000 mensen met een ziekte of handicap. Voldoen ze hier niet aan, dan kunnen rekenen op een boete 5.000 euro per niet ingevulde arbeidsplaats. Voor met name midden- en kleinbedrijven is dit het mes op de keel. En niet bepaald een goede basis om vanuit een positieve motivatie met een arbeidsgehandicapte aan de slag te gaan.’

Body of knowledge
‘Hoe kan dit beter? Begeleiding van arbeidsgehandicapten naar werk vanuit pullfactoren levert waarschijnlijk meer duurzame plaatsingen op. Bedrijven zouden oprecht gebruik moeten willen maken van deze groep werknemers, in plaats van het gevoel hebben dat dit opgelegd wordt. Dat is gemakkelijk gezegd, want hoe creëer je zo’n pullfactor? Dat is iets waar gemeenten goed over moeten nadenken. Zij moeten bedrijven gaan verleiden. Wat is nu een goed verdienmodel bij het dienst nemen van een arbeidsgehandicapte? In hoeverre draagt het bij aan de diversiteit van het bedrijf? Wat zijn de mogelijkheden voor groepsdetachering? Wat zijn de (positieve) gevolgen voor het imago? Valt er samen met andere bedrijven een soort van arbeidspool te organiseren? Er zijn genoeg punten te bedenken die de intrinsieke motivatie om arbeidsgehandicapten aan te nemen bij bedrijven kunnen aanwakkeren. Arbeidsdeskundigen en jobcoaches vanuit voormalige SW-organisaties kunnen bedrijven een helder plaatje schetsen van hoe zij de vruchten kunnen plukken van duurzame plaatsing van arbeidsgehandicapten. Deze beroepsgroepen hebben tenslotte een grote “body of knowledge”.’

Match
‘Is de arbeidsgehandicapte aan een baan geholpen, dan begint eigenlijk pas het echte werk. Alles valt of staat met een goede match tussen de competenties en vaardigheden van de werknemer enerzijds en de functietaken anderzijds. Dat vraagt veel van een organisatie. Soms zelfs het omgooien van bestaande structuren en processen, ook wel jobcarving genoemd. Ga er maar aan staan! Mijn tip: zoek ook hierbij ondersteuning van externen, zoals een jobcoach of een arbeidsdeskundige. Goede begeleiding gaat verder dan een aanpassing van de werkplek of het aanvragen van loonkostensubsidie; het betekent alles op alles zetten om de match tot een succes te maken. Omdat je dat als werkgever wilt.’

Good practices
‘Helaas zijn er niet veel business cases van bedrijven die vanuit pullfactoren met een arbeidsgehandicapte aan de slag zijn gegaan. Vaak zijn het familiebedrijven of bedrijven waarvan de CEO de arbeidsgehandicapte werknemer persoonlijk kent. Dat kan en moet veel breder worden. Het helpt als organisaties hun ervaringen delen in de vorm van good practices. Ook de risico’s van het werken met een arbeidsgehandicapte kunnen daarin een plek krijgen. Wellicht dat dit de koudwatervrees bij veel organisaties wat wegneemt en het intrinsieke vuurtje aanwakkert.’

Auteur: Dr. Josephine Engels, lector Arbeid & Gezondheid, onderdeel van het Kenniscentrum Revalidatie, Arbeid, Sport aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Zij was spreker bij de Arbeidsdeskundige Collegetour, die op 12 november plaatsvond in Ede.

Adresgegevens

SV Land
Röntgenlaan 13
2719 DX Zoetermeer
Routebeschrijving

Nieuwsbrief